دالانپر داغی

صعود یکروزه قله دماوند از ضلع جنوبی 1402/06/16

سیزم (ارتش های جهان) قله دماوند 1402/05/30

صعود دماوند از ضلع جنوبی مورخه 1402/05/13

رکابزنی ۱۸۶ کیلومتری ارومیه تا زادگاه مادری روستای یکانکهریز 1402/05/05

سولطان ساوالان

کوه رو،کوه پیما،کوهنورد

🔺تفاوت بین    کوه رو   ،  کوه پیما.   و کوهنورد   

          

1 – کوه رو:

کوه رو به فردی گفته می شود که بدون داشتن هیچگونه دانش کوهپیمایی و کوهنوردی و بدون یادگیری دروس تئوری ، در ارتفاعات حرکت کند . او ممکن است به قله هم صعود کند ، سختی های فراوانی را متحمل شود ولی باز کوه رو است کوهنورد نیست . همچنین ، این عنوان به کسانی گفته می شود که با اهداف مختلفی در ارتفاعات تلاش و کوشش کنند ، مانند کسی که در کوهستان به دنبال معدن می گردد و یا کسی که برای یافتن مرتع خوب گله اش را به کوهستان ببرد و یا کسانی که برای گذراندن روز تعطیلی به کوه می روند . کوه رو نه ارتفاع را می شناسد نه جهت را ، نه تغذیه درست و نه نرمال بودن ضربان قلبش را می شناسد . پس کوه رو هیچگونه اطلاعاتی از کوه و منطقه و وضعیت جسمانی و روحی و شرایط آب و هوایی ندارد

2 – کوه پیما :

به فردی گفته می شود که به تمام دروس تئوری اشاره شده، آشنایی کامل دارد ، آنها را یاد گرفته و با علم کامل از آن دروس به حرکت خود در کوهستان ادامه می دهد . یعنی ارتفاع را می شناسد ، از وضعیت هوا با خبر است ، انواع برف را می شناسد ، وقتی عرق می کند ، با خوردن آب و شربت و سایر مایعات ، آب از دست رفته را جبران می کند . کوهپیما با کفش مناسب حرکت می کند و در کوله پشتی خود لوازم مورد نیاز در طول برنامه را همراه دارد . یعنی کوله پشتی خود را به منزله ی خانه ی دوم خود به حساب می آورد . همچنین می داند با خوردن مواد قندی و نشاسته ای و تنقلاتی مانند : توت خشک ، خرما ، عسل ، مربا ، انجیر ، گردو ، کشمش ، حلول ، نان و پنیر ( زیرا نان و پنیر سریع به مواد قندی تبدیل شده و جذب بدن می شود ) ، مواد قندی لازم بدن را تامین می کند . او همیشه به همراه تیم به کوه می رود ( حداقل یک تیم چهارنفره است ) . کوهپیما به اصول گام برداری آشنایی کامل دارد و طوری عمل می کند که نیازی به سنگ نوردی و صعود به دیواره پیدا نکند و نیازی به ابزار فنی کوهنوردی ( به جز طناب انفرادی و یک عدد کارابین ) نداشته باشد . او از مسیرهای نرمال و پاکوبهای تعیین شده حرکت می کند .

کوهپیمایی پایه ی ورزش کوهنوردی است و کسی که دوره های آموزشی کوهپیمایی را نگذرانده باشد (تئوری و عملی ) نمی تواند به مراحل بعدی دست پیدا کند و اگر هم بدون در نظر گرفتن این مهم به مراحل بعدی قدم بگذارد ، موفق نمی شود . پس کوهپیمایی پایه و اساس است و تمام مطالب آن را باید به دقت یاد گرفت .

3 – کوهنورد : 

به کسی گفته می شود که علاوه بر گذراندن دوره کارآموزی کوهپیمایی ، باید دوره های سنگ نوردی را نیز طی کند و کار با ابزار فنی را نیز بلد باشد تا بتواند در مواقع لزوم از آنها استفاده کند . امروز در جهان پیشرفته ، کوهنوردی پا به پای سایر ورزشها قدم های بزرگی برداشته است . از جمله به روز کردن لوازم فنی قدیمی ، هر از گاهی ابزار جدیدی را به ورزشکاران معرفی می کند که کار کردن با آنها دانش و آگاهی بیشتری را می طلبد . برای رسیدن به این هدف شرکت در کلاسها ، مطالعه و مجلات مربوط و کسب اطلاعات از سایتهای اینترنتی که مشخصات و طرز کارکرد ابزارهای جدید در آنها توضیح داده می شود .

کوهنورد باید عاشق باشد . کسی که عاشق شد ، دست به کارهای غیر معمول می زند و صبح زود خواب را بر خود حرام کرده بعد از طی مسافتی به پای کوه رسیده و ساعتها دل به کوه می زند و در زیر آفتاب سوزان وقتی با تمام تلاش به قله رسید و طبیعت زیبا را نظاره کرد و خالق هستی را سپاس گفت و با اینکه نیروی حرکت نداشته باشد چشمش به دنبال قله دیگری بشود .

کوهنورد به کسی گفته می شود که علاوه بر اینکه جسمش آماده ورزشی سنگین است ، روحش هم باید آماده امتحانی سنگین باشد . یعنی وقتی مشکلی برای همنوردانش پیش می اید ، کاملا باید آماده فداکاری باشد . مثلا با اینکه اوج لذت کوهنوردی در رسیدن به قله است ، وقتی کوهنورد احساس کند همنوردش نمی تواند به قله برسد و از نزدیکی قله تصمیم به برگشت گرفته است ، به جای صعود به قله ، همنورد خود را همراهی کرده و شروع به پایین آمدن می کند .

داشتن اخلاق کوهنوردی یکی از بارزترین و حساس ترین شاخصه های این ورزش است . یکی دیگر از مشخصه های یک کوهنورد این است که می شود او را از دور شناخت ، زیرا کوهنورد بیشتر از خانه خود به کوهستان علاقه مند است و آنجا را استادیوم ورزشی خود می داند و به هیچ وجه حاضر نیست تخریب این منابع را تحمل کند و آنجا را الوده و کثیف ببیند ، گویا شادابی خود را از شادابی کوهستان دارند.

گزارش صعود قله ساوالان(سبلان)،میر عسگر حاتمی۱۴۰۲/۰۴/۳۰

ساعت ۰۱/۳۰ شب بهمراه پنج نفر از کوهنوردان ارومیه از پارکینگ شابیل به سمت پناهگاه شرقی سبلان حرکت کردیم اما نه مثل بقیه دوستان کوهنورد که با پاترول تا اونجا میرن،پناهگاه را به سمت کمی بالاتر که محل پارک لندرو ها و بوفه کوهنوردان بود ادامه دادیم و از آنجا هم بعد از چاییی خوردن و تجدید قوا به طرفه قله ادامه مسیر دادیم ،هوا خیلی سرد بود و کوهنوردان زیادی از نقاط کشور تشریف آورده بودند که خیلی محیط کوهستان ساوالان رو زیبا کرده بودبعد از تلاش های فراوان بالاخره ساعت ۰۷/۱۰ دریاچه زیبای ساوالان رو زیارت کردیم متاسفانه به علت سردی هوا و مه فراوان نتونستم مثل سالهای قبل در دریاچه شنا کنم،شایان ذکر است که اسم واقعی این قله ساوالان هستش نه سبلان،ساو در زبان شیرین ترکی به معنای وحی هستش و الان ینی گرفتن،ساوالان ینی جایی که در ان وحی گرفته شده،

نفرات شرکت کننده در این برنامه: آقایان

همایون اصغر زاده،سعید،امیر همتی،علیرضا مهدی زاده،سجاد ولی لو

صعود خط الراسی قلل برده رش،میر بهار،چال،قایدوک-میر عسگر حاتمی،۱۴۰۲/۰۴/۱۶

گزارش صعود قلل برده رش،میر بهار،چال،قایدوک،میر عسگر حاتمی،۱۴۰۲/۰۴/۱۶

تعدا چهار نفر از کوهنوردان آماده جنابان:همایون اصغر زاده،سجاد ولی لو ,امیر همتی،میر عسگر حاتمی تصمیم به صعود این چهار قله مرزی ایران و ترکیه گرفتیم.ساعت ۰۴ صبح روز جمعه شانزده تیر ماه سال ۱۴۰۲ از پل مدرس ارومیه به سمت روستای آودی حرکت کردیم بعد از حدود یک ساعت  به روستای مربوطه رسیدیم که صداهای شبیه به تیر اندازی تفنگ جنگی بود،با توجه به اینکه این روستا منطقه مرزی بود همه چهار نفرمون  جا خوردیم،برا ارامش خاطر گروه به سمت پاسگاه مستقر در روستا حرکت کردیم و پس از گفت و شنود با بچه های سپاه مطلع شدیم که صدای دستگاه های مربوط به ترساندن پرندگان بوده که میوه های باغ های کشاورزی رو نخورند،با اجازه و هماهنگی پاسگاه از اخر روستا و از کنار باغ های گیلاس پاکوب کوهنوردان قبلی رو ادامه داده و به سمت اولین قله(برده رش) حرکت کردیم،شایان ذکر است برای صعود این قلل حتما باید با پاسگاه مرزی مسقر در روستا هماهنگی لازم انجام شود جهت امنیت جانی خودتان،هیچ یک از قلل مذکور تابلو نداشته و منطقه ناامنی هستش،روی قله سوم (چال)پاسگاه مرزی هستش که موقع صعود ما دست بچه های سپاه بود،بعد از قله چال قایدوک بود که اونهم پاسگاهی بر روی قله مستقر بود،با یاری خداوند منان و همت بچه ها این چهار قله مرزی با موفقیت صعود شد،گفتنی است که در ادامه قله قله قایدوک قله ستاو یا سیاو بود که بعلت نا امن بودن منطقه از ادامه مسیر خودداری کردیم.

قله برده رش: ۳۵۱۹

قله میر بهار: ۳۵۴۶

قله چال: ۳۶۰۸

قله قایدوک:۳۴۹۴